كلاس از نوع فرانسوي

خب وقتي برداري تيريپ هنري بذاري و مثلا خودت فيلم " كن" برده و اينا ببيني ، همين مي شه ديگه.

بعد دو ساعت فيلم ديدن يه دفعه مي گي : وا ، چي شد؟ تموم شد؟!!

خلاصه ي ماجرا مي شه اين كه ما ديروز نشستيم به ديدن فيلم " كلاس " ، يكي از فيلم هاي تجربي برنده ي جايزه ي "كن" .

از همان فيلم ها كه خرجش ته تهش شده باشد چند هزار دلار ناقابل . از همان فيلم هايي كه مي شود بهشان گفت " فيلم دانشجويي" .

مواد لازم يك دوربين و كمي داستان وچندتا آدم است كه خودشان را با كم ترين تغيير ممكن بازي مي كنند

و البته بايد اعتراف كنم كه معمولا هم آخر كار شايد شاهكار در نيايد ، اما چيز بدي هم نخواهد شد. البته بايد بي خيال فانتزي ها و كليشه هاي هاليوودي و اين ها بشويد.

داستان يك سال تحصيلي در فرانسه را در برمي گيرد. و شخصيتي كه قرار است همراهش شويم " فرانسوا" معلم جوان اين مدرسه است. و شخصيت هاي اصلي ، شاگردان مدرسه كه قرار است داستان تقابل فرانسوا و شاگردان نوجوانش باشد كه هر كدام از يك گوشه ي دنيا آمده اند. از مالي در آفريقا گرفته تا كره در آسيا.

فرانسوا معلم فرانسه است و قرار است به بچه ها كه اكثرا فرانسه را چندان خوب صحبت نمي كنند ، درس بدهد. و كل ماجرا بده بستان هاي اين معلم با شاگردان است در يك سال تحصيلي.

و بدون شك امتياز اصلي فيلم ، رئال بودن آن است. از همان نوع رئاليسمي كه مي توانيد توي " خانه ي دوست كجاست؟" كيارستمي ببينيد. و به گمانم درست به همان دليل است كه فيلم كلي توي جشنواره ها عزيز شده است. و خداييش اگر بي خيال روشنفكري و اين چيزها بشويم ، كجاي " خانه ي دوست كجاست؟" جذاب بود كه "كلاس" باشد؟

به هر حال از انصاف نگذريم ، فيلم آن قدر ارتباط برقرار مي كند كه وقتي فرانسوا از كوره در مي رود و با "سليمان" - مشكل ترين پسر كلاس- و دخترهاي نماينده كلاس در شوراي مدرسه دهن به دهن مي شود ، تو تماشاگر حرص بخوري و مدام بگويي : " فرانسوا بي خيال. جوابشون رو نده. وضع بدتر مي شه"

ضمنا فيلم از همان امتيازي كه به گمانم يكبار " Where the truth lies" توي بلاگش نوشته بود برخوردار است. اين امتياز كه اكثر فيلم هاي اروپايي ، آدم هايشان ملموس است. با همان زشتي ها و نقص ها كه همه مان داريم. و نه مثل فيلم هاي هاليوودي كه طرف بعد از يك شب وحشتناك و كتك كاري و مستي و بارون ، انگار تازه از آرايشگاه برگشته با هيكل هايي همه باربي و كن!!

آدم هاي اين فيلم هم همه معموليند و حتي زشت. همان طور كه خيلي ها هستند . فقط كافي است "High School Musical" و " Zac Effron" را با اين فيلم و مثلا " Arthur" مقايسه كنيد تا بفهميد چه مي گويم!