هوای دل

امروز هوا بعد از دوماه گرمای وحشتناک که رسما میونه ی من و خدا رو به هم زد،  پاییزی شده. خورشید رفته پشت ابرها و باد برگ درختا رو تکون می ده و توری پشت پنجره رو به سروصدا انداخته.
هوا باز از اون هواهایی شده که دل ادمو هوایی می کنه. همه چیز این هوا عالیه جز این که آدم دلش عشق می خواد و آخ اگه  دور و برش سوت و کور باشه.
فعلا دارم سعی می کنم فقط روی خنکی هوا تمرکز کنم.
حواسم رو باید پرت کنم اون دور دورا.

من کاریکاتور ندارم

زی زی کاریکاتور ایزابل را کشیده است. من هم دلم می خواهد.می گویم کاریکاتور من را هم بکش. اول می گوید می کشد. بعد که نمی کشد اصرار می کنم.
می گوید چهره ی تو کاریکاتور ندارد.
حالم خیلی گرفته می شود. انگار توی صورتم زده اند.
خیلی غم انگیز است که آدم کاریکاتور نداشته باشد.