۱۳۹۰ فروردین ۱۷, چهارشنبه

تبصره

Yes,We must be very careful with those we inviting to our lives 
...Because some will refuse to leave 


می کنم هر شب دعایی کز دلم بیرون رود مهرش
ولی آهسته می گویم , خدایا بی اثر باشد...


چند وقت پیش داشتم برای یه بنده خدایی اظهار فضل می کردم که من به این اعتقاد رسیدم که بعضی مشکلات رو نمی شه حل کرد و آدم اونقدر عمر نمی کنه که این همه وقت بذاره برای حل یه مسئله  .بنابراین ترجیح می دم بعضی مسائل رو دور بزنم ,از روشون بپرم و برم جلو ببینم چه خبره , قبل از این که خیلی دیر بشه.
خب الان فقط می خوام یه تبصره به این اعتقادم اضافه کنم. بعضی مسائل رو ,بعضی چیزها رو ,بعضی کس هارو , نمی شه نادیده گرفت , دورشون زد یا از روشون پرید. بعضی هاشون همون جا جلو راهت می مونن , هر طرف می ری , می یان جلوت و باز راهت رو سد می کنن. اونقدر هم قدشون بلند هست که نتونی از روشون بپری. این جور مسایل , چیزها و کس ها رو فقط و فقط یه راه داری.باید وایستی و حلشون کنی. هر چه قدر هم که وقت گرفتن. چاره ای نداری.....


آی کسی راه حلی به ذهنش نمی رسه؟من هر چه قدر هم عقب می رم باز هم نمی تونم از روش بپرم. لعنتی پررو اونجا وایستاده و صاف  زل زده تو چشمام...

هیچ نظری موجود نیست: