۱۳۹۱ آبان ۲۳, سه‌شنبه

مرگ

هوا که محشره. من هم که سرحالم . اینجا هم که بعد از N سال تونستم بیام. همکارجان هم که رفته چایی بیاره. بچه ها هم که بعد از کلی وقت به باز بودن پنجره اعتراضی ندارن. دیشب باشگاهم رو هم که رفتم امروز هم که می رم ایشالا. افزایش حقوق هم که داشتیم . سرویسه تا سیدخندانمون هم که راه افتاده , کارها که خوب پیش می ره , بارون که داره میاد , همه هم خوشحالن
من فقط موندم پس من چه مرگمه!

۱ نظر:

یک مهران گفت...

تبریک میگم... شما به درد بی‌دردی مبتلا شده می‌باشید!
تو این روزای کم نور تو این مملکت، از نظر دارایی‌های مربوط به خوشی، الان متمول حساب میشی... ولی طبق قوانین حاکم، هر ثروتمندی نمیتونه از دارایی هاش لذت ببره