یه چیزی باعث شد دوزاریم بیفته. بفهمم اوضاع همون قدر وخیمه که بچه ها میگن. که واقعا حواسم نیست. که واقعا کم رنگ شدم. که واقعا تلفنمو جواب نمی دم. اس ام اس ها رو دو روز بعد تازه اگه یادم باشه جواب می دم. PM ها رو که دیگه نگو.
آره چندوقتیه که نیستم. کجام ؟ نمی دونم. فقط حوصله ندارم. سرم گرمه هیچیه.
"سمان " وبلاگ زده و من خنگ تازه فهمیدم. بعد این همه وقت .
حالم گرفته شد. باید یه فکری به حال خودم بکنم. یه هفته به خودم فرجه می دم دست و پامو جمع کنم. مخم احتیاج به خونه تکونی داره قلب رو هم بی خیال.بذار همون جوری قاطی پاطی بمونه. انباری شده رسما!
به هر حال "سمان" جونم مبارکه بلاگت. حالا با خیال راحت هرچی می خوای بنویس. فقط عفت کلام یادت نره!این جا زن و بچه مردم زندگی می کنن!
و
see you soon :)
ایول عنوان وبلاگ :)) لایک بسیار :دی
پاسخحذفمنم لایک بسیار ایضا. ضمنا دقت کردی عنوان بلاگ از پست هاش طولانی تره :)
پاسخحذفبی خیال هانی
پاسخحذفاصلن انگار حال و هوای اردیبهشت و این جور حرفاس
این روزا کمرنگی اپیدمی شده، یه جورایی انگار حس دیفالته همه همینه
برا همه پیش میاد
خودش میاد، خودش هم میره
.
.
مـــرســـی بابت تبریک
امیدوارم یه چیزایی بنویسم این تو
و اینکه
عفت رفته مرخصی بدون حقوق
(:
سمان رو می شناسم دیگه؟ آره؟
پاسخحذفآره می شناسیش. خوب فکر کن!!!
پاسخحذفسمان جونم : می گم بیا حقوقم بده بهش حالشو ببره.
پاسخحذفبعدشم بازم مبارکه :)
maanta junam manam jadidan daram be hese i hate my life o i hate the world todayo inam zendegie ma darim dochar misham.
پاسخحذفkooooommmmaaaakkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkk
زوزو جونم ,
پاسخحذفآخه من خودم کورم , چه جوری عصاکش تو بشم؟!
بعدشم , چی شد؟!